Hydrobak voor revalidatie huisdieren officieel in gebruik genomen
Een meervoudige breuk in haar linker voorpoot: dat is wat Zuri opliep toen ze eind januari werd aangereden. En zie de Rhodesian ridgeback nu eens nieuwsgierig rondsnuffelen in de behandelkamer van de dierenfysiotherapeut van de Universiteitskliniek voor Gezelschapsdieren (UKG). Ze weet het nog niet, maar zometeen krijgt ze de primeur. Dan gaat ze als eerste patiënt bij de UKG revalideren in de hydrobak!
Voor het zover is, neemt dierenfysiotherapeut Aline Hoving de stand van zaken nog een keer door met mevrouw Van West, eigenaresse van Zuri. ‘De naam is Swahili voor mooi.’ Daags tevoren is ze nog met haar hond naar de plek des onheils geweest. ‘Dat vond ze wel spannend.’
Van spanning is nu in de behandelkamer gelukkig geen sprake. Gedwee ondergaat het anderhalf jaar oude teefje een passief bewegingsonderzoek, waarbij de dierenfysiotherapeut pijnlijkheid en de beweeglijkheid van de elleboog test . Gelukkig valt dat allemaal wel mee. ‘Zuri is eerst geopereerd en kreeg daarna een schoudersteunverband met spalk, die na een week verwisseld werd voor een bandage’, legt Aline Hoving uit. ‘Een week later belastte ze de voorpoot al een beetje, maar ze verplaatste het gewicht nog voornamelijk naar de rechter voorpoot. Het buigen van de elleboog ging toen nog niet echt goed en leek ook pijnlijk. Ik heb me daarom met mevrouw Van West gefocust op weinig belastende bewegingsoefeningen.’
Bij een volgende controle was de bewegingsuitslag gelukkig al iets groter en leek Zuri de poot ook weer meer te belasten. Een röntgenfoto bevestigde dat het genezingsproces goed in gang was gezet. Dat was het sein om aan de slag te gaan met het losmaken van de schouder en elleboog, spierversterkende oefeningen en hydrotherapie. Voor die laatste behandelwijze zijn mevrouw Van West en haar hond vandaag naar de UKG gekomen.
Zuri gaat eerst ‘droog’ oefenen: ze loopt de hydrobak in en aan de andere kant weer uit. Als ze gewend is aan de bak gaat de kraan open. Niet letterlijk: alles aan dit apparaat wordt bediend met een scherm. ‘We gaan eerst kijken hoe ze reageert als er een klein beetje water in de bak stroomt’, verduidelijkt Hoving. ‘En dan een hondensnoepje geven als beloning.’ De hond vindt het een beetje raar, die opwellende nattigheid, en tilt haar linker voorpoot op. Dan gaat ook de loopband aan. Met wat aanmoedigingen en nog een snoepje is Zuri ertoe te bewegen om over de band te lopen.
Na twee minuten zet Hoving de band stil. ‘Zuri mag nu even rusten en ik voeg extra water toe.’ Het waterpeil stijgt tot 30 cm., dat is bijna 400 liter water. Dankzij de opwaartse druk van het water is het lopen minder belastend. Tegelijkertijd is het door de weerstand van het water zwaarder voor de spieren en dat is ook de bedoeling, want Zuri heeft door de operatie veel spiermassa verloren. Met behulp van de hydrobak kan Zuri gedoseerd en gecontroleerd revalideren.
Zuri staat nu tot aan haar ellebogen in het water. Weer moet ze twee minuten lopen. Aline Hoving: ‘Voor een eerste keer doet ze het hartstikke goed! Maar ook al hoeft ze maar twee minuten achter elkaar te lopen, toch is dat best nog wel zwaar . Nog een minuutje erbij en dan is het weer genoeg voor deze keer.’
Het advies is om wekelijks terug te keren voor hydrotherapie. Het begin is er, en de vooruitzichten zijn goed. Hopelijk kan Zuri snel weer met andere honden spelen!
Meer weten? Bekijk dan de film met in de hoofdrol onder andere Zuri.