Dierenmishandeling
De dierenarts is vaak de eerste die in aanraking komt met een mishandeld of verwaarloosd dier. ‘In een theoretisch keuzevak dat twee weken duurt, leren wij de studenten daarom nu de grondbeginselen van diergeneeskundig forensisch onderzoek bij levende en overleden dieren’, vertelt initiatiefneemster Nienke Endenburg. Zij is als GZ-psycholoog verbonden aan de faculteit Diergeneeskunde. ‘Wij richten ons daarbij allereerst op gezelschapsdieren en paarden’.

Herkennen
Dierenmishandeling gaat in 70% van de gevallen gepaard met ‘mensenrnishandeling’: huiselijk geweld. Het is dus voor dier én mens belangrijk dat een (toekomstig) dierenarts dierenmishandeling in de praktijk kan herkennen en het probleem op de juiste manier aankaart. ‘Dit is gevoelige materie’, aldus Nienke. ‘Ten eerste trainen wij de studenten om het gesprek met de eigenaar aan te gaan. Daarnaast moet er bij een verdenking van mishandeling of verwaarlozing van een dier op een juiste wijze bewijsmateriaal worden verzameld. Denk hierbij aan bemonstering van sporen en lichaamsmaterialen. Het is ook belangrijk om de verdenking op de juiste wijze te melden aan de desbetreffende instanties.