CT (computertomografie)
CT of computertomografie is een techniek die, net als röntgendiagnostiek, gebruik maakt van röntgenstraling. Bij CT draait de röntgenbuis rond het lichaam. Het eindresultaat bestaat uit een serie van beelden die dunne dwarsdoorsneden (plakjes) van het lichaam voorstellen. Dit in tegenstelling tot een röntgenfoto, waarbij het resultaat één foto van het lichaamsdeel is.
CT-onderzoek wordt toegepast om een driedimensionaal beeld van het inwendige van het lichaam van uw dier te krijgen.
CT-onderzoek
Het CT-onderzoek wordt uitgevoerd door een radiologisch laborant en beoordeeld door een radioloog. Het maken van een CT-scan van het paardenhoofd vindt doorgaans onder sedatie (een licht roesje) bij het staande paard plaats. Het maken van een CT-scan vindt bij gezelschapsdieren (zoals honden, katten, knaagdieren en vogels) en bij paardenbenen onder kortdurende anesthesie plaats (met onze moderne, snelle CT-scanner is amper nog anesthesie nodig).
Wanneer anesthesie nodig is, wordt het dier daarna door een anesthesist en dierverzorgers op een verrijdbare tafel of brancard naar de CT-ruimte gebracht. Daar wordt het overgebracht op de CT-tafel.
Contrastmiddel
Bij CT kan een enkele keer ook een contrastmiddel worden toegediend wat ervoor zorgt dat de zachte weefsels (bijvoorbeeld bloedvaten, een orgaan of een ontstekingshaard) beter zichtbaar zijn op de scan. Dit contrastmiddel wordt via een infuus toegediend.
Anesthesie
Voor, tijdens en na het onderzoek controleert een anesthesie-medewerker continu de gezondheidstoestand van de patiënt. Hij of zij zorgt voor een adequate anesthesiediepte. Lees meer over anesthesie bij gezelschapsdieren en bij paarden.
Een minimale belasting voor uw paard, haarscherpe beelden en een snelle scanprocedure: met de unieke Siemens 64-Slice Sliding gantry CT-scanner van de faculteit Diergeneeskunde is het allemaal mogelijk. In deze film ziet u hoe we een CT-scan maken bij het staande paard.
Een sliding gantry wil zeggen dat de scanner over rails heen en weer glijdt, terwijl de patiënt stil blijft staan of liggen. Dit maakt het mogelijk bij het staande paard het hoofd en voorste deel van de hals te scannen zonder dat deze onder volledige narcose gebracht hoeft te worden. De paarden worden op de juiste hoogte gebracht met behulp van een speciale lift en vervolgens gescand onder continue begeleiding van een anesthesist en kliniekmedewerkers.
Dit levert vanzelfsprekend enorme voordelen op het gebied van narcoserisico’s, logistiek en kosten, doordat de voorbereidingstijd, scantijd en recovery korter zijn. Het maken van röntgenopnamen van het hoofd lijkt hiermee grotendeels verleden tijd.