Logo Universiteit Utrecht

Universitair Dierenziekenhuis

Kennisbank

Chronische gewrichtsontsteking (osteoartritis of artrose) bij paarden

Bij osteoarthritis/osteoarthrose is er een dusdanige ontstekingsreactie in het gewricht gaande dat het kraakbeen langzaam wordt afgebroken. Osteoartritis/osteoartrose ontwikkelt zich langzaam maar zeker bij het paard en is dan het resultaat van leeftijdsgerelateerde ‘slijtage’. Een andere oorzaak kan zijn een inadequate dan wel onvoldoende respons op behandeling van een traumatische arthritis.

Verschijnselen

  • terugkerende en geleidelijk aan verergerende of aanhoudende kreupelheid

Diagnose

De diagnose osteoartritis/osteoartrose kan worden gesteld op basis van het klinisch beeld, aangevuld met het effect van plaatselijke verdovingen, röntgenologisch en echografisch onderzoek. Ook is MRI een mogelijkheid om het gewrichtskraakbeen beter in beeld te krijgen. Paarden moeten hiervoor echter onder algehele anesthesie.

Behandeling

Beschadigd kraakbeen kan niet meer genezen. Of het paard nog kan functioneren, hangt af van het stadium waar het proces zich in bevindt, het ras van het paard, het karakter van het paard en het doel/niveau waar het paard voor gebruikt wordt c.q. het niveau waarop het paard wordt uitgebracht in de sport.

De behandeling bestaat uit 3 hoofdcomponenten:

1. medicatie
2. aangepast beslag
3. aangepaste beweging

U kunt hiervoor terecht bij onze afdeling Heelkunde – Orthopedie.

Nazorg

Het belangrijkste bij de nazorg is dat geprobeerd moet worden om het paard zo frequent en regelmatig mogelijk te laten beweging en piekbelastingen te vermijden. Daarnaast is goede warming-up en cooling-down van belang.

Risico’s

Het grootste risico is dat de behandeling niet aanslaat en het paard permanent kreupel blijft.

Deze informatie over chronische gewrichtsontsteking is ontleend aan het artikel ’Gewrichtsproblemen, bewegen is leven’ in PaardenSport, geschreven door dr. J.C. de Grauw, dr. H. Brommer en prof. dr. P.R. van Weeren van de Universiteitskliniek voor Paarden.

Onderzoek

Hoewel met de huidige technieken helaas nog steeds niet goed voorspeld kan worden hoe het proces van artrose voor de individuele patiënt verder zal verlopen, is uit het onderzoek van dr. Harold Brommer wel duidelijk geworden hoe de kraakbeenafbraak over het gewrichtsoppervlak zich uitbreidt tijdens de ontwikkeling van artrose. Ook is in dit onderzoek duidelijk geworden dat vooral de biomechanische eigenschappen (bijvoorbeeld de veerkracht), en dus de functionaliteit, het eerst te wensen overlaten. Door te weten in welk deel van het gewricht de kraakbeenaantasting begint en de mate van functionaliteit van het kraakbeen op deze plaats te bepalen, kunnen in de toekomst wellicht de eerste verschijnselen van artrose sneller opgespoord worden. Een gerichte, vroegtijdige therapie kan dan de prognose voor het gebruik als sportpaard verbeteren.