“Door de straat lopen met een teckel vond ik niet stoer”

Bert Peek begon 43 jaar geleden als dierverzorger bij de Universiteitskliniek voor Paarden. Na twee jaar maakte hij de overstap naar paraveterinair en nu houdt hij zich vooral bezig met administratieve zaken en zorgt hij dat de sterilisatie (desinfectie) op rolletjes loopt. In dit verhaal vertelt hij over zijn liefde voor teckels. “Lodewijk is een ruwharige dwergteckel van vijf jaar oud en is onze tweede teckel,” begint Bert zijn verhaal.

“Mijn vrouw wilde jaren geleden een teckel. Ik was behoorlijk sceptisch want door de straat lopen met een teckel vond ik niet stoer. We besloten toch te gaan kijken bij een nestje van kennissen. En als zo’n hondje je dan aankijkt met die lieve puppy oogjes ben je op slag verliefd. Zo kregen we onze eerste teckel, Wouter.”

Puppy kriebels

“Wouter is uiteindelijk op zestienjarige leeftijd overleden. Natuurlijk is hij onvervangbaar, maar toch begon het na een paar weken weer te kriebelen. We kwamen terecht bij dezelfde fokker, die op dat moment weer een nestje ging fokken, en de rest is geschiedenis.”

Bijzonder intelligent

“Ondanks zijn kleine formaat denkt Lodewijk soms dat hij een Mastiff is. Dan gaat hij stoer staan en hard blaffen. Dan schaam ik mij wel een beetje,” lacht Bert. “Daarnaast is Lodewijk bijzonder intelligent. Als ik de boodschappentas pak blijft hij liggen, maar trek ik mijn wandel jas aan dan is hij er als de kippen bij. Soms zijn er gelegenheden waar hij echt niet mee naar toe kan. Dan is hij zo teleurgesteld dat hij op de bank gaat liggen en ons niet meer aan kijkt. Het is niet zomaar een dier. Hij is echt lid van ons gezin.”

Voldaan gevoel

“Wat ik het leukste aan mijn werk vind? Er is veel te doen en dat vind ik hartstikke leuk. Veertig procent van mijn tijd ben ik bezig met de sterilisatie (desinfectie) van onder andere operatiemateriaal,  zestig procent met organisatorische werkzaamheden, zoals bestellen en inkopen.  Als aan het einde van de dag alles weer klopt, geeft dat een heel voldaan gevoel.”

Tekst: Rowan Loopstra | Foto: Bas Niemans

In de serie Dierbaar vertellen medewerkers van het Universitair Dierenziekenhuis over een dier dat voor hen bijzonder is. De foto’s in deze serie hangen in het Universitair Dierenziekenhuis.