Logo Universiteit Utrecht

Universitair Dierenziekenhuis

Verhalen

“Hij is een van de weinige katten die echt geniet van een manicure”

Het leukste aan Woezel, alias Koekie, is zijn liefde voor knuffelen. “Je hoeft maar naar de bank te kijken of hij zit er al op je te wachten. Hij spint ook de hele dag”, vertelt paraveterinair Maxime Wind over haar Britse Langhaar kat.

Maxime Wind en Woezel

Woezel woont al bijna dertien jaar bij Maxime, “Toen ik het huis uit ging wilde ik heel graag een kat, want ik wist dat ik geen tijd voor een hond zou hebben.” Eigenlijk wilde ze ook heel graag een hond én een koe én een ezel, maar dat komt later misschien nog. Toen Maxime tijdens haar werk als paraveterinair een Britse Langhaar zag was ze verkocht. “Ik was gelijk verliefd, wat een prachtige kat! Toen waren ze nog heel zeldzaam, het is een mutatie van de veel bekendere Britse Korthaar. Ik ben gaan zoeken en heb uiteindelijk een fokker in Nederland gevonden.”

Veel geleerd

Maxime werkt als paraveterinair anesthesie in de Kliniek voor Gezelschapsdieren van het Universitair Dierenziekenhuis. Daar verzorgt ze de anesthesie van katten en honden (en soms een ander dier, zoals een konijn of een fret) voor een operatie of voor diagnostische beeldvorming, zoals een röntgenfoto of een CT- of MRI-scan.

“Ik werkte al twaalf jaar als paraveterinair bij dierenartsen en ik wilde mezelf verder ontwikkelen. Daarom ben ik bij het Universitair Dierenziekenhuis komen werken. Ik dacht: als ik ergens veel kan leren, dan is het hier. Ik volg nu naast mijn werk ook een Engelse opleiding in veterinaire anesthesie, binnenkort doe ik examen. We kunnen als paraveterinair tegenwoordig veel meer doen dan vroeger. Mensen hebben bij het woord ‘dierenartsassistent’ soms nog het beeld dat we alleen de dieren vasthouden, of dat we de hele dag achter een balie zitten. Maar ik mag de dieren zelfstandig anestheseren als er een dierenarts bij aanwezig is. Dat maakt mijn werk veel interessanter.”

Vliegjes jagen

Thuis houdt Woezel zich naast het knuffelen vooral bezig met vliegjes jagen. “En hij vindt het superleuk om bij me te zitten als ik achter de computer werk. Hij snapt daar niets van hoor, hij is een beetje dommig. Hij gaat dan omgekeerd zitten, met zijn kop naar mij toe en tikt met zijn poten op mijn gezicht. Bang voor zijn nagels ben ik niet, die gebruikt hij nooit. Volgens mij weet hij niet eens hoe dat moet. Hij is ook een van de weinige katten die echt geniet van een manicure. Bij de meeste katten mag je niet aan hun poten komen, maar Woezel ligt gewoon rustig op zijn rug te spinnen terwijl hij mij zijn nagels laat knippen.”

En hoe zit het met zijn naam? “Ik noem hem eigenlijk altijd bij zijn bijnaam: Koekie. Zijn officiële naam gebruik ik alleen als hij iets stouts heeft gedaan. Dat komt denk ik uit mijn jeugd. Als mijn volledige naam gebruikt wordt, dan denk ik: oeh wat heb ik gedaan?”

Tekst: Nicole van Hoorn | Foto: Bas Niemans

In de serie Dierbaar vertellen medewerkers van het Universitair Dierenziekenhuis over een dier dat voor hen bijzonder is. De foto’s in deze serie hangen in het Universitair Dierenziekenhuis.